Selçukya'ya Özlem!
Selçukya’ya Özlem!
Selcukya’sýz kaldým ben, evdeki zamanlarda,
Üzüntüye daldým ben, þu ýssýz mekânlarda,
Hep özümü buldum ben, muhabbetli anlarda,
Bitsin artýk bu günler, þiirde buluþalým!
Özlemlerim gitmiyor, insanlar görmeyince,
Gözyaþlarým bitmiyor, yanýna varmayýnca,
Zevkime zevk katmýyor, el ele vermeyince,
Sona ersin bu günler, þiire kavuþalým!
Pazartesi günleri, Kýlýçaslan doluyor,
Derde derman arayan, burda þifa buluyor,
Sohbetin âþýklarý, sarmaþ dolaþ oluyor,
Geçsin artýk bu günler, þiire eriþelim!
Þimdi mahzun buralar, bak derinden aðlýyor,
Mutlu günler ölmüþ de, karalarý baðlýyor,
Karanlýklara dalýp, yüreðimi daðlýyor,
Haydi gitsin bu günler, þiiri konuþalým!
Kazým Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 28 Mart 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.