Ahenk
Ahenk
Daðlar tesbih eder gökler mevlevi
Bozulmadan iþleyen müthiþ ahenk
Alem zikirhane yerdedir evi
Bir alem ki ahenk üstüne ahenk
Kuþlar kanat çýrpar O’nu söylerler
Aðaçlar dört mevsim diller dökerler
Bulutlar durmadan rahmet süzerler
Bir alem ki ahenk üstüne ahenk
Nasýl þekillenmiþ çöldeki deve
Demiri eriten hangi düþünce
Rüzgârlar yaðmurdan haber verince
Bir alem ki ahenk üstüne ahenk
Þeytan göðe çýksa taþa tutulur
Deniz arasýna perde konulur
O’nun korkusundan daðlar sarsýlýr
Bir alem ki ahenk üstüne ahenk
Çiçekler mühürdür bahar üstünde
Birer niþan O’ndan gül de sümbülde
Her þey O’na varýr iþin özünde
Bir alem ki ahenk üstüne ahnek
Eminou
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.