ZAMAN BİTMİŞ OLACAK

Çýrpýnýyor yüreðim
Çaresizliðin içinde
Lanet okuyorum istemeden
Gideceðim bu þehirden
Kavuþamadým dudaklarýnýn kýyýsýna
Ne kadar çýkmaz sokak varsa
Adresim oldu bu þehirde
Engel koydun araya
Kýrmýzý ýþýklarý üzerime yaktýn
Sana yaranamadým
Verdiðin acýlar kadar paslýyým
Çýkýp gidiyorum hayatýndan
Bundan böyle
Pusulam hasreti,saatim yalnýzlýðý
Takvim yapraklarý sensizliði gösterecek
Yalnýzlýða mahkum olduðunda
Getir beni aklýna hiç düþünme
Gecenin karanlýðýna vur kelepçeyi
Yaðmur damlasý süzülsede yanaklarýndan
Kirpiklerime sinmiþ yalnýzlýk
Bir aðýttýn sen kalemimde
Islansa gözlerim düþeceksin
Ellerim soðuk titriyor
Üþüyor gözyaþlarým
Sen açtýðýnda gözlerini
Ben çýkmýþ olacaðým bu kentden
Yolum uzun,yolum dikenli
Uslanýr belki bu yürek
Dersini alýr da bu sevdadan
Mavi rüyadan uyan istersen
Biliyorsun deðilmi
ilk defa sesimi duymayacaksýn
Benim haykýrýþlarým sahipsiz
Senin sorularýn cevapsýz kalacak
Gecelere hüzün bulaþýnca
Ýçini kemirecek yokluðum
Bir korku saracak yüreðini
Sorguya alacaksýn sevdaný
Bütün duvarlar üstüne yýkýlacak
“Unutuldum” diyeceksin
Sen bu þiiri okuduðunda
Her þey bitmiþ olacak
Unutulmuþ gecenin üryan saatinde
Bir þair yüreðini çýnlatacak
Herkes unutacak seni
Bu þiir son olsada
Bu þair asla unutmayack seni
yns


Sosyal Medyada Paylaşın: