Bilmukabele

Yazdýðýn mektuba kaç kez dokundum
Açýp okumaya cesaretim yok...
Demiþsin: ’’Sözüm öz, yaram ki derin...’’
Sahi senin mi bu söylediklerin
Yüreðime geldi attýðýn her ok
Acýlý kilimim kaç kez dokundum
Hani sürecekti bu mücadele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Hicrân denizinden bir rüzgâr esti
Gözlerimde yaðmur: Verdiðin mektup
Anýlar aklýmda dün gibi hâlâ
Ne çok üzüldüm aþk, dönen yalanla
Yaþlanýp çökerken dünü unutup
Gelmeyen baharýn yapraða resti
Arsýz bir güz ile zor mübadele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Bütün emeklerim boþa mý gitti
Bir kez üzülmedi ve aðlamadý
Gözüm pencerede bekler gardiyan
Belki bu zulümde biter vardiyan
Sensiz hayat beni hiç baðlamadý
O güzel sözlerim taþa mý gitti
Muþtusuz mektubun hazin belbele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Günler gelip geçti eridi hafta
Yýllar da devrildi koca çýnarla
Baharsýz kaldýkça döküldü behrem
Aynalarda hazân söküldü çehrem
Hayâllerim yandý attýðýn harla
Ýçimde cenaze toplanan safta
Hani yaþasaydýk aþkla el ele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele



Sosyal Medyada Paylaşın: