BİR YILDIZ KAYDI

BÝR YILDIZ KAYDI…

Karanlýk gecede bir yýldýz kaydý.
Bir dilek tutmadým bu sefer, dua ettim.
Yýllar önce, bir kasým soðuðunda kayýp
Sonsuzluða giden bir Yýldýz’a.
Teyzemi andým.

Hayatta kendime örnek aldýðým ilk insandý,
Anne yarýmdý.
Bütün çocuk hevesini bende aldýðý için mi
Çocuðunu büyütmeden gitmiþti?
Gitmesi gerekiyordu, nedensizce.
Gitti, içimde doldurulmasý imkânsýz bir boþluk.
Ben o boþluða hatýrasýný sýðdýrmaya çalýþtým.
Beraber geçirdiðimiz günleri.
Ama kokusunu unutmuþum.

Eskiden annemin yerine koyardým onu.
Kim bilir bu annemi ne çok kýrardý.
Gitti, bana annemi býraktý.
Bir de tuttuðum takýmý.
‘O artýk göklerde bir melek’ dediler
Boþu boþuna.
O burada da bir melekti.
Gitmesine gerek yoktu.

Ne yapýyordur þimdi orada bir baþýna?
Üþütmüyor mudur uzayýn dipsiz karanlýðý?
Özlemiyor mudur bizi,
Kýzýný?
Kayan her yýldýzda yüzünü ve yarým kalan ümitlerini görüp
Dua ediyorum orada gerçekleþtirsin diye,
Bana dert kalan ukdelerini.

Tarifi imkânsýz insanlar vardýr ya hayatýmýzda,
Ýþte onlardan biri idi.
Ne ben anlatabilirim size onu,
Ne siz anlayabilirsiniz benim kadar.
Çok þanslýydým, onu tanýdým.
Özlüyorum onu ve
Son on iki yýldýr, baþýmý kaldýrýp sesleniyorum yýldýzlara,
Yýl-dýz tey-ze, diye....

Aðustos 2004

Sosyal Medyada Paylaşın: