Bir bahar akþamý güneþ batýyor Kulaðýmda hiç duymadýðým bir ezgi Kuþlar amaçsýzca dans ediyor Ne güzel bir gün Yakalandýðýmý kimse bilmesin Korkudan titrediðimi Altýma iþediðimi Çöpten ekmek yediðimi Ayrýca hiç fena deðil Ne güzel bir gün Ki ben Tolstoy’un dediði gibi Yaþamýn sarhoþluðuna kaptýrdým kendimi Boynumda sýcak bir tetik Kuþlar salýnýyor saða, ve sola Ne güzel bir gün Soruyorum kendi kendime Dünya beni bu kadar umursuyor mu? Henüz ben 7 yaþýnda bir çocukken Baþladý sorular beynimi döndürmeye Ama güneþ hep güzeldi Ah, güneþ hep güzel Ve gün... Okunmamýþ bir kitap gibiyim Tamamlanmamýþ bir þiir... Öyle eksik, öyle güzel Ah, çekin haydi tetiði Durmayýn Kuþlar da durmuyor Ne güzel bir gün
Sosyal Medyada Paylaşın:
lunates8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.