Unutamam ihanetini

Ah sen...
Ne var ki beni unutamýyacaksýn
Ne sesimden þiirlerimi
Ne sana yazdýðým mektuplarý
Nede benim ile beraber
gülmekten aðrýyan çeneni
Bilirim benden sonra ben gibi
güldüren olmadý seni
Öyle gözlerini ýþýldatan içten kahkahalarýda unuttun sen
Sonra kimselerin yanýnda aðlýyamazken
Benim dizime kapanýp çocuklar gibi aglayýþlarýnýda unutamazsýn sen
Hani baban öldüðünde bile
"O" kimselerin görmediði sakladýðýn gözyaþlarýný bir ben bilirim...
Sonra seni ben gibi sevende olmamýþtýr
bir daha...
Geçen gün tanýdýk biri ile çekilmiþ fotografýn geldi önüme baktým resmine
Bakýþlarýn öyle donuktu ki; içinin huzursuzluðu gözlerinin ferini söndürmüþtü .
Alýk alýk ve" hissizdi "
O bakýþlarýn.
Sordum gayri ihtiyari "nasýl?" diye..
"Bedel" ödüyor dediler.
"Sustum.."
Susturdum sana dair kelimelerimi.
Oysa saatlerce bir kayanýn üstünde ekmeksiz susuz, gýdamýz "sevgimiz" ne çok gülüþürdük biz gözlerimiz parlardý beraber iken.
Herkes bize " aþýkmýsýn?" derdi hatýrlarmýsýn ya söylesene aþksýz kalýþýna deðdimi bari yaptýðýn ihanet.
Öyle yada böyle sen "unutamazsýn beni"
Bir gece yarýsý unuttum derken hayalim dolaþýr rüyana gelir.
Aðlatýr seni...!
Bizi yok ediþin mahvediþin vurur yüreðine
Ve sadece bir umut belirir yüreðine
Ahirete dair verdiðimiz sözler.
Sonra o umudun üstünü çizer ihanetin ve" O" ihanetinin bedeli benim sana olan nefretim.
Dedim ya "unutamazsýn beni" Ve bende unutamam ihanetini.

NEVÝN AKTEKÝN GÜLFÝRAT
Sosyal Medyada Paylaşın: