BAHAR KOKULARI NEFESİMİZE DAĞILIRKEN
rengarenk kelebekler uçuþurken gel sevdiðim
gözlerine sürmeler çektiðim sabahlarýna
bir naðme öpücüðüyle uyanýrdýk
papatyalarýn, nar çiçeði açýlan bahçelerine doðru
baðrýnda özgürce sakladýðým badem aðaçlarým
gözardý edemediðim bakýþlarý arasýndan
sarýlýrken göðsüne sýcak muhabbet gülüþleri vardý
bahar kokularý daðýlýr ta nefesimize kadar
narin göz bebeklerine damlar, mavi arzularýn sarhoþluðu
elleriyle sularken bereketli topraklarý yaðmurlar
çocuklar menekþelendi günlerimiz rengarenk
artýk iþtah sofralarýnýn kurulduðu zamandayýz
þenlenirken pikniðin erguvani yaylalarý
bolluðunu esirgemeyen bir evren cömertliði görürsün
yeþil kýrlarýn kýyýsýnda taze süt çimenleri...
kuzular koþarken meleþmesi nur bahçelerinde
daðlarýndan inerken sularýn
sevda tutkularýyla bezendiði yollarýnda
buz gibi kar suyu deðerdi yine hikayelerime
köy kýzlarýnýn þarkýlarýyla bezenir çiçeklerim
bahar kokularý daðýlýrken nefesimize
Behçet Bük Eskiþehir
22.3.2020...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.