DEĞMEZ

Kýrýlmýþ bir kalem, yýrtýk bir sayfa,
Hayatýmý yazsam, yazmaya deðmez.
Su almýþ gemide, yorgun bir tayfa,
Mezarýmý kazsan, kazmaya deðmez.

Yýllarca dolaþtým gurbet elleri,
Karlý yamaçlardan geçtim belleri,
Koklamadým asla yaban gülleri,
Þu fani dünyada azmaya deðmez.

Gurbet yollarýnda aðardý saçým,
Ýki gün tok isem üç gün de açým,
Yolumu bekledi kardeþim, bacým,
Bundan sonra gezip, tozmaya deðmez.

Herkes atlý iken, ben yaya gittim,
Ne kimseye küstüm, ne sitem ettim,
Hakkým olmayaný elimle ittim,
Tertemiz cevheri bozmaya deðmez.

Arý oðul vermiþ aðaç dalýna,
Dostlar davet etti çiçek balýna,
Kapattým gönlümü dünya malýna,
Gün batmadan yatýp, sýzmaya deðmez.

Göçmen kuþlar gibi dolaþa, kona,
Gelip geçer hayat, varýrsýn sona,
Tutunabilirsen en son vagona,
Uçarak gidene kýzmaya deðmez.


Sabri Koca



Þiirime eþlik eden þairlere teþekkürlerimle....

Çözülüp gidecek buzlar ve sende
Arayacaksýn bir gün baharý bende
Doludan boþu ak aðlamak günde
Küserek firakta gezmeye deðmez......... Ahmet Kara

Hakikat þerbeti acý içilmez
Kapandý kapýlar artýk açýlmaz
Her þeyden geçilir yardan geçilmez
Gül için bülbülü üzmeye deðmez..........Þentürk Dursun

Sosyal Medyada Paylaşın: