Kapanýyorum, kara bulutlar kapanmýþ yine. Evdeyim, dört duvar üstü çatý; çatmýþ kaþýný. Göðüste kafes içinde pusan bir can, suçu ne? Evdeyim; pencerem, dünden dökmüþ o gözyaþýný.
Dedim: "Aðlama artýk gün bugün, dün çoktan gitti." Sildim tek tek, açtý yepyeni bir sabah odama. Çeksem bir nefeste içime, can ciðer/de bitti. Evdeyim, duyulan her havadis yarýndan yama.
Mesut Tütüncüler 22.03.2020 DENÝZLÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.