uyut içimdeki öfkeyi gözlerimi daðlayan bu karamsarlýðý söndür nefesinle umutlardan isteksizce arýndýrdýðým gökyüzünde ufakta olsa mavi bir hatýra býrak bana
býrak ki son nefesimde içime çekeyim doyasýya
kurtar artýk içindeki gereksiz endiþelerden kendini aðýrlýðýmca günaha bulanmýþken bedenim yangýnlardan korkmak inan ki benden çok uzakta býrak harlansýn dursun alevler cesete dönmüþ içimde cehennem dediðinin gerçeði nasýlsa yaþayana
ki ben ne bir cesedin tebessüm edenini gördüm ne de aðlayanýný hýçkýrýklarla
þimdi ben hýçkýrýklarýmla düðümlediðim son nefesimi vermeden önce sen ufacýk da olsa mavi bir hatýra býrak bana
býrak ki yüzümde çocukça bir tebessüm ile tüm acýlarýmdan arýnayým sonunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.