suratýný aynaya as
yüzünden düþen bin parçayla da uðraþma boþuna
çýkarken kapýyý ört
yalnýzlýðýn üstüne
hadi
acele et
et ki þeytan karýþsýn az
gün görmemiþ arzuya
sokaklar ýssýz
bulutlar bronþit bak
kollarým atkýn olsun boynuna
olsun ki üþütmeye-sin
kalbin kuþ gibi atarken
býrak maviye tüylensin
hem sözü var dudaðýn nasýlsa
tutulmak için meþke
ayrýlýk görünce bizi
çatlayýverse keþke
sen deðil miydin gülüþüm sebebi sensin diyen
baharla bir olup
çiçek hastasý eden
bak mevsimi geldi yine aþkýn
dallarý erik basacak
hazýr et kendini
ki vezir taht’a çýkacak..