Her þeye raðmen Þunu bu akþam anladým ki Ýnsan bazen hayata baðladýðýnda Daha kuvvetli baðlarla sarýlabilirmiþ Yalnýz kalýnca insanoðlu Kof bir ceviz tanesi gibi Yuvarlanýp sürüklenebiliyor Bu akþam anladým ki Yüreðindeki yaðmurlarla Irmaða akabiliyormuþ insan Ýçimde yeþertmeye çalýþtýðým Tüm çiçekler sevdiklerime kalsýn Ben dikenlerini aldim gidiyorum Seviyorum demeye gücüm yetmediðinde Çaresiz kalýp Hýncýmý böyle gitmekle yapýyorum Unutmayýn ki Ýçimdeki yýldýzým hiç sönmeyecek Ey seher yýldýzým Üzmektan baþka ne yaptým sana Ýnanýn ki kanýyor yaram Dolaþýyor dilim konuþamýyorum Haykýrsada kalbim sesim çýkmýyor Maziye dalýyor gözlerim Yanýyor içim,herþey boþ Herkesin içinde yalnýzým Ölü kadar masum Bir o kadarda suçluyum Okyanusta yüzüyorum Nereye çýkacaðýmý bilmeden YNS
MÝRSÇ KANDÝLÝNÝZ MÜBAREK OLSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.