İLKEL&İLK EL

Çok çok ileri gittik,
Kendimizi de, haddimizi de aþtýk.
Gittikçe de küçüldük;
açýldýðýmýz yerden görünemeyecek kadar.
Þimdi! Geriye dönmekte yarar var sanýrým...
O dönemlerde, uzak yakýn ayrýydý,
þiþe dibiydi gözlük,
Þimdilerde incecik, ikisi birarada,
yürekler nasýrlý, gözlerde bakar körlük.

Sadece ayaktaydý kara lastik.
Þimdilerde tüm bedeni sardý,
matestaz yaptý plastik.
Ýþe giden komþunun gönüllü kreþi,
Yardýmlaþma, elbirlik yapardýk her iþi.
Hayvan yavrularýyla sokaklarda oynarken,
Ýnsan yavrularýný bile sokaða býraktýk
Çok aþýrý aklýmýzý, akýllý ev için sattýk.

O zamanlar belki geri kalmýþ, ilkeldik.
küçük çýkarlar için eðilip bükülmezdik,
ilk sahibinden ve de orjinaldik.
Þimdi! Görünmeyecek kadar ilerledik,
Kapý komþumuzu bile günlerce göremezken,
Kentlerin hançerlerinde,
Martýlara selam verececek kadar yükseldik.
Sosyal Medyada Paylaşın: