Yaklaþtýkça kaybolan bir seraptý gözlerin. Kâh bir saray gibiydi, kâh haraptý gözlerin. Sevda deðildi belki aþk da deðildi ama, Bakýnca sarhoþ eden bir þaraptý gözlerin.
Bazen bir siyah güneþ, aydýnlatan ruhumu, Cana can katýþýyla bilmem, hava mý, su mu; Her gece hayaliyle doldururken uykumu, Bitmesin istediðim bir rüyaydý gözlerin.
Ne vakit hatýrlasam içim titrer derinden, Kanayacak sanýrým kalbim bin bir yerinden Yýllar geçmiþ olsa da bu aþkýn üzerinden, Sevdâmý diri tutan bir hülyaydý gözlerin. Sosyal Medyada Paylaşın:
kardanyusuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.