GÖLGENDE BİLE

GÖLGENDE BÝLE
Ben seni sevdiðim zaman,
Bu þehirde yaðmurlar yaðardý
Islanýrdýk birlikte,aþkýmýzýn içi dýþý ýsýnýrdý
Sýrýlsýklam olurduk birlikte,
Sýrýlsýklam sarýlýrdýk birbirimize,
Saçlarýmýzdan süzülen,her damla zerre
Dudaklarýmýzý ýslatýrdý,
Aþkýmýz iþte o an,
alev alýrdý
Bu þehrin sevdasý bitmez,
Sokaklarýnda aþklar,yaðmur gibidir dinmez
Ben bu þehri gözlerinde tanýdým,
Gölgende bile,ben aþký aradým
Þimdi bir köþe baþýndayým yine,
Yine bir sokak lambasýnýn altýndayým
Yaðmurlar,çisil çisil yaðýyor bedenime
Saçýmdan düþüyor,her zerre tenime
Sarýlmak istiyorum,sen sanarak!..
Geçen her gölgeye;
Nafile...hiçbirisi sen deðil,
Senin gölgen bile,sarýlýrdý bedenime
Yazardým seni,ben her þiirime
Adýn fýtratýmdý,düþerdin dilime
Silmek istesem,
Sökmek istesem,
Atmak istesem seni kalbimden,
Kalemimin "kurþunu" bitmiþ;
Öldüremiyorum seni...
ÜMÝTYUS
Ümit Kýrgýz
19.03.20187
Sosyal Medyada Paylaşın:

ümityus Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SESİNE SARILMAK İSTİYORUM BEN KENDİME GEÇ KALDIM BEN SENİ DUALARIMLA SEVDİM SANA HASRET KALDIM SEVDALARA YELKEN AÇTIM KATRE.KATRE (YAĞMUR BAKIŞLIM) KALBİMDE'Kİ YERİNE(Hiç ihanet etmedim) SENİ GÖRÜNCEYE KADAR SÜT LİMAN HASRET KOKUSU