Ümityustan Þiirler 5 Kasým · Ýzmir · SENÝ GÖRÜNCEYE KADAR Seni o yaz tanýdým, Güneþin sýcaklýðýnda... Güneþ mi beni yakýyordu? Yoksa sen mi?anlayamadým. Daha ilk tanýþmamýzda,, O kadar güzel gülüyordun ki; Dudaðýnýn iki ucunda, Yanaðýnýn kenarýnda, Gamzelerin girdap oluyordu, Ben,ben boðuluyordum... Zaman, su gibi geçiyordu yanýnda Saatin akrebini,yelkovanýný; Durduramýyordum... Koþuyorlardý sanki,nereye gidiyorlarsa Halbuki ben,zamansýzlýðý seviyordum.senin yanýnda Gün geçtikçe sana kaynýyor, Sana taþýyordum... Kendimede þaþýyordum, Aþýk olacaðýmý sanmýyordum... Seni görünceye kadar. Aþký þarkýlarda dinliyordum, Leylayý, Mecnunu masal sanýyordum, Ben aþksýz yaþýyordum, Seni... Seni görünceye kadar. Ümityus Ümit Kýrgýz 05/11/2017....20:27
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümityus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.