MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÖLÜMÜN SICAK YÜZÜ
Sabri Koca

ÖLÜMÜN SICAK YÜZÜ




Ateþi yükseldi birden dünyanýn,
Ölümün o sýcak yüzünü gördü.
Sonuna gelindi tatlý rüyanýn,
Herkes en sonunda özünü gördü.

Ýnsanoðlu azmýþ, nefsi doymuyor,
Zulüm yaygýnlaþmýþ, hâlâ durmuyor,
Kimse bu iþlere akýl yormuyor,
Zalim, cehennemin közünü gördü.

Bir yanda þatafat, bir yanda yokluk,
Çocuklar soruyor; nedir ki tokluk?
Sefalet içinde yaþýyor çokluk,
Merhameti olan, hüzünü gördü.

Ýnsanlar korkuyla eve kapandý,
Azrail peþinden geliyor sandý,
Ölümden baþkasý elbet yalandý,
Aynada, kanlanmýþ gözünü gördü.

Herkes biliyor ki bu dünya yalan,
Sessizce göçüyor vadesi dolan,
Ölümden kaçýþ yok, ona hazýrlan,
Baharý umanlar, güzünü gördü.

Bu âlem benziyor bir aþiyana,
Kalmayacak dünya, can taþýyana,
Ölüm gelir elbet, her yaþayana,
Ýnsanlar mahþerin düzünü gördü.

Neyine güvendin, ey aciz olan?
Küçücük bir illet ediyor talan,
Hezimettir artýk geriye kalan,
Ýnsan, en sonunda tözünü gördü.


Sabri Koca




*töz: asýl, kök
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.