MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
ÖLÜMÜN SICAK YÜZÜ
Sabri Koca
ÖLÜMÜN SICAK YÜZÜ
Ateþi yükseldi birden dünyanýn,
Ölümün o sýcak yüzünü gördü.
Sonuna gelindi tatlý rüyanýn,
Herkes en sonunda özünü gördü.
Ýnsanoðlu azmýþ, nefsi doymuyor,
Zulüm yaygýnlaþmýþ, hâlâ durmuyor,
Kimse bu iþlere akýl yormuyor,
Zalim, cehennemin közünü gördü.
Bir yanda þatafat, bir yanda yokluk,
Çocuklar soruyor; nedir ki tokluk?
Sefalet içinde yaþýyor çokluk,
Merhameti olan, hüzünü gördü.
Ýnsanlar korkuyla eve kapandý,
Azrail peþinden geliyor sandý,
Ölümden baþkasý elbet yalandý,
Aynada, kanlanmýþ gözünü gördü.
Herkes biliyor ki bu dünya yalan,
Sessizce göçüyor vadesi dolan,
Ölümden kaçýþ yok, ona hazýrlan,
Baharý umanlar, güzünü gördü.
Bu âlem benziyor bir aþiyana,
Kalmayacak dünya, can taþýyana,
Ölüm gelir elbet, her yaþayana,
Ýnsanlar mahþerin düzünü gördü.
Neyine güvendin, ey aciz olan?
Küçücük bir illet ediyor talan,
Hezimettir artýk geriye kalan,
Ýnsan, en sonunda tözünü gördü.
Sabri Koca
*töz: asýl, kök
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
EVLAT ACISI
BULUTLAR
MERHAMET
YORGUNUM
VEDA ZAMANI
HASTA ÇOCUK
ADALET ÖLDÜ
TEVAZU BİRAZ
AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA
BÜLBÜLÜN GÖZYAŞI