Küçük bir tortuyum, deli bir dalga gibi Aðlamýþ da açýlmýþ bir çocuðum Sebebi sensin sen, çingene pembesi Çünkü ben senin için doðup ölenim.
Unut beni, Acýlarla belenmiþ þarkýlarla yalnýz kalayým Bugün hep uzun uzun seni düþündüm Sensiz iki damla gözyaþý oldum hüzün bulutunda Hani bir mesajýn vardý bana Seni hep seveceðim demiþtin, aþkýmýzýn özgü diliyle Sen, dudaðýmdaki narin karanfil Odamýn penceresine yapýþan bülbül Yeter beni aðlatma, Seni düþündükçe ellerim asýlý kalýyor boþlukta.
Sensiz kalan yalnýzlýðýmý sevmedim hiç Psikoloji sýnýfta kalan öðrenci oldum hep Kimse bilmez sevdiðim esmerleri Nerede uðrunda öldüðüm o Paris’li güzeli? Yine de ben sana teþekkür ederim nazlý kelebeðim Ýyi ki sevmiþim seni.
Nuri Daðdelen 17.0.3.2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.