Hatýrlýyor musun sevgilim o mutlu günü? Hayranlýkla seyrediyordum gülüþünü. Bastýrmýþtý güzelliðin o renk cümbüþünü. Hatýrla sevgilim, o ilk görüþtüðümüzü.
Bir kafenin terasýnda oturuyorduk biz. Bardaklarýmýz elimizde, çaydý içkimiz. Gözgöze geldik biran, hiç çýkmadý sesimiz. Sanki zaman durmuþtu, çok mutluyduk ikimiz.
Ýlk görüþte aþýk olduk biz birbirimize. Gözler anlatýyor herþeyi, gerek yok söze. Bakýþtýk saatlerce; dizdize ve gözgöze. O an gömülmüþtü sanki herþey, sessizliðe.
Ýþte biz de böyle bir aþk yaþadýk ikimiz. Yalnýz birbirimizi görmüþtü, gözlerimiz. Sanki durmuþtu zaman, etraf ne kadar sessiz. Þimdi neden böyle; sen mi bensiz, ben mi sensiz.
Hatýrladýn mý bana ilk aþkým deyiþini? Boynuma sarýlýp, seviyorum deyiþini. Gözgöze gelerek ilk kez öpüþtüðümüzü. Hatýrla sevgilim; aþkla çarpan kalbimizi.
Bana sen hatýrla deme, hatýrlýyamam ki, Hatýrlamak için, unutmak gerekmez mi ki, Caným sevgilim; bir an bile unutmadým ki, Her an ismin dudaklarýmda, bir þarký gibi.