dargýn kýrýlgan bir o kadar da karamsar bir hikâye bu içimdeki silinip giderken izleri yer yüzünden tekinsiz ve ritimsiz bir hal alýyor giderek nefesi
saðlam olan ayaðý da aksamaya baþlamýþ belli ki
bilinmeze gittiðin o yolculuða göndermeden önce seninle ellerimi söz vermiþtin oysaki kimi kimsesizliði bulursan eðer benim yerime sarýlýp geçirecektin ruhumdaki acý dolu iniltileri
çok oldu gideli ama dinmedi halen iniltileri halen dolduramadým bir gram bile içimdeki kimsesizliði kötü bir his yeþeriyor içimde çok korkuyorum acaba o bilinmezlerde ellerimi de mi kaybetti
bir bilebilseydi ne kadar çaresizim kýzgýn demirler bile daðlayamýyor artýk yaralarýmý bak sýzýyor kederim bir zehir gibi bedenime dur dur gitme yalnýzlýðým hiç olmassa sen býrakma beni geride
ah öyle yorgunum ki gecenin içinden ahir bir uyku sanki bana sesleniyor
çabuk ol diyor çabuk ölüm sarýlmadan önce saklan düþüme
terk edilmiþ düþünceler de feryat figan can verince içimde tek çare saplýyorum kimsesizliðimi göðsüme ve teslim oluyorum ahir düþlere
ne tuhaf deðil mi acýmýyorum artýk korkmuyorum da sensizlikten süzülüp giderken içimdeki can topraða kimsesizliklerim kucaklanýyor sanki yeniden ve nihayet tüm terkedilmiþlikler siliniyor kalbimden
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.