ÖLÜM BEN ÇAĞIRIR

Saç, sakalým aðardý; ne kaldý ki ömürden?
Yaþamýn son deminden ölüm beni çaðýrýr.
Tüm canlýlar tadacak kaçýlmýyor emirden.
Hayat filmindeki son bölüm beni çaðýrýr.

Sessiz bir hezeyan var yaþanan bu son göçte.
Bilinmiyor hangi yýl, hangi gün, saat kaçta?
Hoþ seda býrakacak çýktýðýmýz bu maçta.
Son defa atmak için çalým beni çaðýrýr.

Herkes kendi halinde, fayda gelmez birinden.
Dünya yaþanmaz oldu, kurtul diye kirinden.
Her giden geri dönmez, sanki memnun yerinden.
Meçhule gitmek için yolum beni çaðýrýr.

Her an haramdan sakýn, hep helalinden ye de.
Kimseye borçlu kalma, helallik iste ve de.
Kýrk yýl hatýr var diye içtiðim son kahvede.
Yolculuk çýktý diye falým beni çaðýrýr.

Dünyada yaptýðýnýn hesabýný ver diyen.
Artýk lüzum kalmadý defterini dür diyen.
Vakit geçirmeden boy ölçünü gönder diyen.
Kefenim olmak için çulum beni çaðýrýr.


Sanki misafir gibi gençliðim gelip gitti.
Yaþamýn tazý, tuzu kalmadý zevkler bitti.
Belki de yaþadýðým bu hayat bana yetti.
Tahta atým dediðim salým beni çaðýrýr.

Dünya bir mola yeri, burda kimse kalmýyor.
Ýnsanoðlu yaþamýn deðerini bilmiyor.
Emir Allah’tan ise elden bir þey gelmiyor.
Topraðým olmak için külüm beni çaðýrýr.

Cemalettin GÜNDOÐAN
24.01.2020 / ANKARA



Sosyal Medyada Paylaşın: