TERKEDİP GİTTİN

KALP AÐRISI
Ne zaman dinecek, þu kalp aðrýsý,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin. 
Bu feryatlar dilin, kalbe çaðrýsý,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin.

Hani yeþerirdi, aþk ile yaprak,
Bire bin verirdi, sevgiyle toprak,
Semaya el açtým, ben aðlayarak,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin.

Vurduðun kelepçe, zincirleri çöz,
Küllenmedi hala, sinemdeki köz,
Dilinden duymadým, tek bir tatlý söz,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin.

Yýllar geçti, tek bir selam salmadýn,
Ellere yar oldun, (bana) yaren olmadýn,
Çareler sendeydi, deva bulmadýn,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin.

Yollar tükense de, son duraðým sen,
Ne kadar sevildin, ne kadar bilsen,
Bu omaz yarayla, yaþayamam ben,
Canýmdan can aldýn, terkedip gittin.
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın: