Kul hakkýný bilenden baþkasý yemez oldu, Sona doðru koþarken nefes yetmiyor, Kahraman da olmuyor insanoðlu, Bitmez denilen arkasý yarýnlar bir bir final yapýyor.
Kullardan biçare medet umulmaz, Ya Rab, sen acýrsýn, sen verirsin her derde çare, Dünya denen hapiste bir çok zaman umut bulunmaz, Girmek için hiç niyet olmazdý, bedene durak kabre.
Sevdan bendedir, aþkýn alev tavan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetustas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.