Belki tanýyamazdým sesini duymasaydým, O kadar yaklaþmýþken, ayrýlýp gidecektik. Endamýna bakýp da bir anlýk durmasaydým, Bahtýmýza küserek, savrulup gidecektik.
Bazý þeyler götürmüþ zaman her ikimizden, Kopamadýk yýllardýr seninle mazimizden, Buruk sevdadan baþka ne kaldý elimizden? Hiç sönmeyen ocakta kavrulup gidecektik.
Yarama tuz basarken, diþimi sýkacaktým, Þöyle uzaktan durup, iç çekip bakacaktým, Ýçin, için aðlarken, türküler yakacaktým, Daða çýkan yol gibi kývrýlýp gidecektik.
Nasýl muztarip olur bilsen kalbi kýrýklar, Gizlenirken sinemde o sessiz hýçkýrýklar, Fay gibi açýlýyor gönlümdeki yarýklar, Meyveli bir dal gibi eðrilip gidecektik.
Aþkýmýzda bulunmaz asla günahýn izi, Sorup, soruþturmadan yaktýlar ikimizi, Biraz merhamet edip, dinleselerdi bizi, Atýlan iftiradan sýyrýlýp gidecektik.
Vahþi canavar gibi, nefis beklerken avý, Hangimiz masumuz ki, atlatmadan sýnavý? Onu düzeltmek için, demir almalý tavý, Belki de tövbe edip, doðrulup gidecektik.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.