Taþýdýðým þey, yokluðun varlýðýna istinaden bir hayat, Adýmlarým, kusurlarý götüren bir araç, Yakarýþým, her yere kök salan zehirli bir aðaç, Bahar, yaðmurlarýndan piþman, Açan çiçekler, solmaya, dökülmeye düþkün, Etraf kurak, ne bostan var ne gülistan, Taþtan kalplere, baþlamýþken isyan, Ayaklarýn altýnda çatýrdayýp, kýrýlanlar piþkin, ’Sevmek’ demiþken, Boþver! Eziyet, çýðlýk, çaresizlik zaten artýk yetiþkin, Binlerce temenni, binlerce iyi niyet, Kývýlcýmlar, kýrýntýlar, cinnet! Milyonlarca çekiç, milyonlarca rüzgâr, fýrtýna, Ödül, adilmiþ gibi; kapalý kutu cennet, Þeytan çullanmýþken dünyanýn sýrtýna, Güzelliðin tanýmý: ’Ne çýkarsa bahtýna’ Bahaneler bir yana, Geçmiþ bir leke, Geçmiþ, safsata, Fazlaca kördüm, Fazlaca aptal, Fazlaca saftým da, Yaþamak, þahane bir kelime, laftý da, Hangi ömrün, Hangi kýsmýnda, Hangi yýlda, Hangi haftada! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.