Kayýp memleketlerin birinde uçuþtu göçmen ehli Sonbahardý, gökyüzü dumanlýydý Issýz gecenin kör düðümünde kanatlandý ah-ý keder Kararýyor bulutlar, aðarýyor saçlarý denizlerin Yozlaþmakta köhnesi bulanmýþ soysuz kervan Aðarýyor þakaklarý acýlarýn sendelendikçe yaðmurda Eski bir radyonun anteninde ýsýnmýþtý gönül naðmeleri Mazii-li bir aþkla pervasýz akýyordu acý çölünden aðýtlar Kopuyordu kayiþi dünyanýn en ince yerinden sýzýlar Yer demir gök bakýr zýrhlanmýþ bütün korkular Gaybýna kin tutmuþ cihan elemden tanýmaz sýnýrlar Ýnsanlar, insan! Garibin fakirin haline baksan Sanýrsýn dünden bugüne korsan... Yanýltmasýn seni tüm bunlar ey insan! Acýdan kederden hep bu tuhaflýklar..
Fatma SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ftm SLÇK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.