Dað taþ demeden geçip gidiyor ömür Toprak hava diye soluyor gönül Öyle bir zaman ki! Ansýzýn çalýyor kapýyý ölüm Sarhoþ, yalýnayak ve berduþ bir beden Riyakar dünyaya dalmýþ, gidiyor biçare Nerdeyim der durur ha bire Nasýlým diye sorar önüne gelene Ruh bedenden beden ruhtan ayrýldý Hoþça kal der geçmiþe Delik deþik ve paramparça Onarýlmayý bekleyen bir sürü hatýra Neler sebep olmalý bütün bunlara Neden sorgulamaz kimse Kayýtsýz kalmýþ herkes Almýþ baþýný gidiyor cehalet Vurdum ve duymaz, nafile!
Fatma SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ftm SLÇK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.