artýk insan içine çýkamýyor gölgemiz
karanlýða sýðýntý
kaldýrýmlar baþka aþklarý kaldýrmazdý hani
hani aþk çýkmazýydý þu sokaðýn adý
yalancý
baksana aðaca
güya adýmýz kazýlý gövdesinde
dalýnda nasýl da þakýyor
hain kuþ
aþýklar, gölgesinde..
hani örnek alýnacak kadar þýktý bizim sevgimiz
her seven kalýp istiyordu kalbimizden
modasý geçmez diyordun ya hani
podyumda salýnýrken
þimdi sen yalnýzlar rýhtýmýnda martý da avlarsýn kesin
suya yosun baðlayýp
denizle tuz içersin
bense kaðýda tütün sarar
içine þiir atarým
kafayý bulunca da
kale’mi senle kýrarým..
artýk insan içine çýkamaz gölgemiz
karanlýða saplantý
mevsim bahar aldanma
inan o da yalancý..