TUTSAĞIM YOKLUĞUNA

Kapandý kapýlarým gittin gideli
Yitirdim ýþýðýmý yapayalnýzým
Aðýtlar yaktým kimselerin duymadýðý
sensizliðe esir mevsimler kaldý geriye

Gittin sonbahar oldu her günüm
Kýþlar eskidi üþüdüm soðuðunda
Açmadý çiçekler solup gitti dallarda
Sensizliðe esir günler kaldý geriye

Dönmeni bekledim gözlerim yollarda
Tek dileðim sensin hiç bilemedin
Neredesin gelir miyim hiç aklýna
Sensizliðe mecbur saatler kaldý geriye


Sosyal Medyada Paylaşın: