Mesut derin çeker nefesi. Ýþittiði yaðmurun sesi. Ne de güzeldir her zerresi. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut fani, can ise baki. Can ki her daim dipdiriydi. Dirisi ölüsü ne belli? Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut giymiþ etten kafesi. Durgun aklý, vurgun yüreði, Þaþkýn ebabil kuþu sanki. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut bakar da gönül görür. Canan uðruna yaþ dökülür. Gönüle yaþ deðmeyen ölür. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut susmaz, bir kere çoþtu. Yaðmur artýk saðanak oldu. Önüne kattý da sel oldu. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut güldü, gül ise mesut. Ýkisi tek yürekte mesut. Hep sevdiðini þuranda tut. Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut dinle, kalpten gelene. Haþr Suresi ballanýr dilde. Ya Rabbim aþkýnla haþreyle. Gör sevdalý bir can dillendi. . . . . . . . Mesut yazar, kalemi susar. Hece hece O’nu arar. O’na engel nedir sorar. Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut bulur mu? Hiç bilinmez. Belki bulduðunu da bilmez. Daha ne bildiðini bilmez. Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut oy! Vefasýz mý çýktýn? Sefayý sen cefa mý saydýn? Yedin içtin hým kar mý saydýn? Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut koyar þapkayý öne. Düþünür kara kara, hele. Haydi son bir gayret, la havle... Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut devam eder yazmayý. Ne ilk harfi ne son satýrý. Kalem yazsýn yalnýzca hakký. Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut eder nazar yaðmura. Yaðmur kesilir en sonunda. Sevda kokar þu topraðýnda. Gör sevdalý bir can dillendi.
Mesut gülü pek çok severdi. Baka baka göz nemlenirdi. Dil sussa gönlü þenlenirdi. Gör sevdalý bir can dillendi. . . . . . . . Mesut çýplak basar kumlara. Adedince girer günaha. Sonra dalar tövbe suyuna. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut çile gelir peþinden. Dertsiz olmaz eder içinden. Kahrý hoþ lütfu da, bir bilsen. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut’ un kalbinde korkular. Zamanýný esir almýþlar. An yolcuydu, hancý sanmýþlar. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut susar, yüreði aðlar. Bir kuþ var, kanadýný çýrpar. Aðla aðla! Belki de uçar. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut’ u sevdalanmýþ derler. Sevgi yoksunu dellenmiþ der. Mesut halini bilmez hak der. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut dur, dur etme eyleme! Aklýndan geçeni söyleme. Dili kilit vur batýl deme. Gör sevdalý bir can dillendi!
Mesut söyler, kendisi dinler. Kalem yazdýkça kalbi titrer. Üþüme bir gün sayfa biter. Bir can ki sonsuzluða erer. Gör sevdalý bir can dillendi! Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.