Sarp daðlarý aþtým da, ovada yorgun düþtüm, Alýþtýrdýn kendine, yokluðunda yanarým. Gönlüme girmeseydin, belki çoktan ölmüþtüm, Yanýmdan ayrýlýrsan, yaz gününde donarým.
Hikayesi çok uzun, dinlemek sabýr iþi, Etrafýmda kalmadý candan seven bir kiþi, Ümidi kesen doktor attý üç, beþ dikiþi, Dalý, budaðý kýrýk koskoca bir çýnarým.
Gönlümü yakan ahým, düþünce dillerimden, Sonra sen de yanarsýn savrulan küllerimden, Sakýn beni býrakma, sýký tut ellerimden, Aþký muhabbetinden içip, içip kanarým.
Etrafýmda kimse yok, kalmýþým tek baþýma, Çoðu vefasýz çýktý, bakmazlar gözyaþýma, Kuþlar bile terk etti, konmuyorlar taþýma, Yol geçmeyen vadide, yosun tutmuþ pýnarým.
Haydutlar viran etti evimi, ocaðýmý, Baðladýlar kolumu, kýrdýlar bacaðýmý, Terki diyar eyledim köyümü, bucaðýmý, Mazide kalanlarý, boynu bükük anarým.
Gözüm baðlý yürürüm, hayat yolu çok ince, Bülbüller figan eder, güneþ doðmadan önce, Gonca olup açarsan, keder döner sevince, Belki kelebek olup dallarýna konarým.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.