Kýrýlan hayaller olunca
Ben de yitip gider,
Parçalanýrým hayal kýrýklarý arasýnda
Onlar batýp canýmý yaktýkça
Sen düþersin aklýma
Hissederim seni de duyduðum acýyla
O kýrýklarýn en keskin parçasý sen,
Tenime iþledin,saplandýn kaldýn bende
En derinlerimde.
Düþünceme hapsetmiþim seni
Bu kararý ben vermedim oysa
Dinlediðim her þarkýda
Veya okuduðum þiirde,
Parmaklýklar arasýndan bakarsýn gözlerime
Masum görünen katil gözlerinle
Ýþte o zaman daha da derinleþir
Bir an için iyileþti sandýðým,
Ýçinde seni acýyla sakladýðým yara.
Acýmazsýn,kanatýrsýn onu
Hiç durmamacasýna akar içime,durduramam
Anlayamazsýn yaþadýklarýmý,acýlarýmý,sýkýntýmý
Karanlýða itersin beni
Çünkü bilmezsin bendeki deðerini.
CANSU GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.