KADIN

KADIN

Yüklendi çileyi omuzlarýna
Yürüdü...
Yürüdü kadýn, yükü aðýrdý.

Þubat soðuklarýndan,
Aðustos sýcaklarýndan geçti yüreði,
Körebeydi mevsimlerin yokuþunda.
Kirpiklerinin ucunda taþýdý hasreti
Bembeyaz çiçekler tuttu.
Durdu yalýn ayak uçurum kenarlarýnda
Tutundu yaðmur damlalarýnýn kanatlarýna
Ýndi usul usul topraðýn baðrýna.
Ýndirdi heybesini sýrtýndan, baðýrdý.

Yeryüzü kulak verdi çýðlýklarýna
Bir çýðlýk...
Bir çýðlýk daha yükseldi gökyüzüne.
Açtý avuçlarýný gece
Utandý güneþ ýþýðýndan.
Saklandý yýldýzlar ve ay
Bakýndý deniz çok uzaklardan,
Aðladý kadýn...

Týrmaladý sesi daðlarýn eteklerini
Yamaladý bütün söküklerini.
Sustu,
Süzdü göz ucuyla çevresini
Döndü kulaklarýn pervazýnda,
Duymuyordu kimse onu.
Anladý, herkes saðýrdý.

Sýyýrdý hayallerinin perdesini sonsuza
Gülseydi umutlarý,
Pencere kenarlarýndan
Geçerdi iklimlerin kuþaðýndan.
Yeniden doðardý kadýn,
Yeniden doðardý!

Binlerce vagon geçti üzerinden
Yýlmadý, savaþtý yelkovanla
Biraz neþe damýttý, akrebin kýskacýndan
Biraz zehir.
Yoðurdu zamaný hüznünün teknesinde,
Mayaladý günleri, kabarttý küçük elleriyle.
Bilseydi sevdanýn bozkýrlarýna
Nisan düþleriyle yaðardý.

Sancýlar girdi karnýna
Uzandý kirlenen eller iki yakasýna,
Dokuz ay on gün taþýdý hayallerini.
Öldürdükçe kendini,
Yeniden doðurdu özlemlerini.
Umut koydu çocuðunun adýný
Emzirdi kanayan meme uçlarýndan.
Büyüttü, yürüttü...
Doðurdu kadýn, aðardý saçlarý!

Kopardý zincirlerini
Paslandýðý yerden, unuttu geçmiþini
Silkeledi eteklerinde taþýdýklarýný.
Takýldý ayaklarý taþlara
Düþtü,
Düþtükçe yeniden kalktý...
Baðýrdý kadýn.

Yeryüzü kulak verdi çýðlýklarýna
Bir çýðlýk...
Bir çýðlýk daha yükseldi gökyüzüne.
Bahardý kadýn,
Kadýn bahardý!

Yüklendi çileyi omuzlarýna
Yürüdü...
Yürüdü kadýn, yükü aðýrdý.

ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
KAYIP DÜÞLER..../ 08.03.2013




Sosyal Medyada Paylaşın: