tutsak zamanlarýn özgür kadýný sana yazýyorum bu satýrlarý titreyen ruhumla belki sesimden anlarsýn endiþemi yalnýzlýðýmý çaresizliðimi anlarsýn da bir el uzatýrsýn bana seni kaybettiðim karanlýðýmdan
yokluðunda baktýðým her yer bana hüsran tuttugum her el bana sanki düþman öyle bir yalnýzlýk ki içime dolan belki sen çözersin bu düðümü ben iyice solmadan
keþke her gece görebildiðim bir rüya gibi tekrar tekrar izleyebileceðim bir film gibi dinlemek için sabýrsýzlandýðým bir þarký gibi olsan asla unutamadýðým ama tam olarak hatýrlayamadýðým tatlý bir hatýra gibi yine seni bulsam sana kavuþsam
sen bana gelsen ya ben böyle kahrolmuþken bir ümit olsan yeniden baþlamak için bir sebep tutunacak bir dal yitirdiðim çocukluðum unuttuðum gülümselerini bana geri getirsen
ah bana bir geri gelsen inan bu bir ihtiyactan bir hevesten öte bir þey çok acý çekerek anladým ben
hani hep aradýðým kayýp bir yarýmým var ya meðer o senmiþsin zaten bir gelsen de yine tamamlansam
tutsak zamanlarýmýn özgür kadýný vazgeçmelerle utandýrdýðým seni unutmak için ne çok çabalamýþtým ah nasýl piþmaným bir bilsen
þimdi sen kimsin diye soranlara inan adýmý bile söyleyemiyorum ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.