RAĞMEN
Yaþýyorum iþte sevgili
Her þeye,
Herkese
Sana raðmen!
Ýmla yanlýþlýðýna düþmeden
Noktalamaya takýlmadan
Anlatým bozukluðu yapmadan
Kusurlu yaþýyorum, fazlasýyla eksik
Biliyorum ki her þey tam olsa da
Sen yoksan kalbimde olacak o boþluk
En güzel eksikliðim sensin
Beyan ediyorum “kalp beyanýmdýr”
Ýtibar edilsin, meraklýsýna ilanen duyurulsun
Yaþýyorum iþte sevgili
Hüznü dibine kadar
Acýyý alabildiðine…
Yalnýzlýðý Allah’ýna kadar
Kimin var diye sorma
Nasýlsýn deme asla
Merhamet etme bana sakýn
Döktüðüm gözyaþýmdýr,
Sicim sicim kahrýmdýr
Misli olmayan bir aðrý var yüreðimde
Tarife gelmiyor
Ýfadem yetmiyor
Ne kadar acizim, Allah’ým.
Yaþýyorum iþte sevgili
Buna yaþamak denirse
Nefes almak yetiyorsa evet
Alkýþlanacak hiçbir yaným yok
Takdirden ziyade tekdire yakýným
Sevilecek deðilim, özlenecek hiç deðilim
Kirli sakallarým var benim, eski elbiselerim
Bir de kýrýk kalbim
Bu kâfiyse yaþamaya üstü kalsýn derim
Benden daha beteri yoktur, bilirim
Nasýl da yaþýyorum bilsen
Gökte bulut yerde umut ile
Dalda çiçek kalpte aþk ile
Kursaðýma kadar hüzün ile
Yaþýyorum iþte sevgili
Yaþamak denirse buna
Her þeye
Herkese
Ve sana raðmen!
Kurumuþ dalda sürgünüm var benim
Çöle dönmüþ yüreðimde gülüm var benim
Herkese her þeye “ölü” m var benim
Tek sana sevgili sözüm var benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.