Gittiðinden beri sen, Yada gelmediðinden beri hiç. Aðlamayý öðrettim gözlerime Ve sabretmeyi öðrettim kendime. Anýlarýmý alýp koynuma, Göz yaþlarýmla ýslanan yastýðýmda, Sen olmadan uyumayý da öðrendim.
Gittiðinden beri sen, Yada gelmediðinden beri hiç, Her kelimem þiir oldu, Hayatýmsa aþýklarý aðlatan dram…
Güneþ sensizliðe doðuyor her sabah, Göçmen kuþlar bir türlü alýp götüremiyorlar Sensizliði benden uzaklara… Sensizlikle koyun koyuna, Sevdalar çýkmazýndayým simdi…
Dönüp baktýðýmda maziye, Bir miktar sen ve sonra hep sensizlik. Düþlerimde hepsen, Kabuslarýmda sensizlik. Ve ben sensizliðe mahkum, Gittiðinden beri sen Yada gelmediðinden beri hiç…
Yusuf ARDA Sosyal Medyada Paylaşın:
ebruzen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.