Toprak , sýr gibi , alýrken yürekleri baðrýna , Yüzüne tükürür geride kalanýn. Köklü bir uykuya dalar zihnim Baygýn bir soluk dolar ciðerime gözyaþlarý döverken kirpiklerimi, Çarparken alnýma geçmiþ emekler Yiten bir ömrün romatizmalarý sýzlar kemiklerimde Aðzýmda ölümun acý tadý Nefesim serin ve soðuk Toprak dýþýnda duran bir cesed gibiyim. Elime aldýðým bir avuç toprak , veda mektubumdur yeraltý kralýna..
Zin Viyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zin Viyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.