ANLATTIM, ANLAMADIN
Hiç yorulma yollarýma bakarak
Ben sýðamam senin dar çerçevene
Dokunduðun yerden seni yakarak
Gül beklerken, dönüþürüm kevene
Ayný yere bakmak deðil meziyet
Baktýðýnda ayný þeyi görmektir
Sevda denen halde makbul vaziyet
Gördüðünün lezzetine ermektir
Çalýþmazsýn aþmak için kendini
Yokuþun çok, çýkamazsýn düzüne
Takatin yok yýkamazsýn bendini
Ben aðýrým senin boþ terazine
Sürpriz oldu ummadýðýn bir anda
Pek þaþýrdýn nazarýmdan düþerken
Unutma ki iki kapýlý handa
Üzülmenin bir sonu yok yaþarken
Sen grisin ben gündüzün beyazý
Sen gölgeyi ben güneþi izlerim
Sen kýþ günü benimserken ayazý
Ben her mevsim baharlarý özlerim
Kusur belki ben böyleyim ezelden
Ýnce eler sýk dokurken eleðim
Unut gitsin varlýðýmý tez elden
Metanetin kavi olsun dileðim
Ben her yerde haykýrýrken adýný
Düþte bile tutamazsýn elimden
Aydýnlýkta yaþamanýn tadýný
Anlattým ya anlamadýn dilimden
07.03.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.