Gözyaþlarýmý da alýp gideceðim bu gece Kimse görmesin içimde çýrpýnan Ki benim de tanýmadýðým kelebeði Gideceðim bir gün ama söz verin Üzülmeyeceksiniz siz
Bir sokak lambasýnýn altýnda oturacaðým Þiirler yazacaðým tüm vazgeçtiklerime Sonra ben piþmanlýklar içinde Aðlayacaðým günler boyu Görmeyeceksiniz siz
O paslanmýþ þarkýlarý Týpký bir iðne gibi batýracaðým kalbime Ve okuyacaðým kendi kendime Yazdýklarýmý, þiirlerimi keder içinde Duymayacaksýnýz siz
Sonra ben yapayalnýz, gözüyaþlý Bir el arayacaðým kimsesizligime Kimseler olmayacak ama Ben yapayalnýz, bir baþýma Can vereceðim bir köþede Aðlamayacaksýnýz siz
Yýllar sonra bulursunuz Baþlýðý olmayan acýlarýmý "Yazýk..." dersiniz, "çok yazýk" Hatta belki aðlarsýnýz, düþünürsünüz Ama bilmeyeceksiniz siz
Sosyal Medyada Paylaşın:
lunates8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.