Lacivert

Sana yazmaya korktuðum için oldu herþey.
Su olup akmaya baþladýðým zamanlardý.
Aslýnda bir rüzgarýn ait olduðu yerler kadar uzaktým kendime..

Ýtiraf ediyorum..
Bir salýncak bile astým evin üst katýna
Alt katta yaðmurun sesini dinledim.
Uzun zamanlarým bile olmuþtur.
Bütün radyolarda arkasý yarýný oynayan bir kitle vardý o zamanlar..
Menekþeleri kurutup
Ahþap kutularýn içine koyardýk..

Bende oluyor bazen unuturum öyle
Su akar gider..

Hey zaman
Geriye doðru sar beni desem de, bekle.
Korkuluklarýn arasýndan fil diþi beyazlýðýnda sayfalar çýkartacaðým.
Üzerime zýplayan bir at var burda
Üþümem ondan..

Üzerine alýnma ama,
Ben hep geç vakit dönerim yüzümün viþne çürüðü renginden
Öðlen vakitleri olur genellikle bu bana
Süslü bir kese kaðýdýný elimin tersiyle itip
tutuþtururum kalbimin eline..

Eyvallah
Hayýrlý iþler derler bizde..
Kadýn bile olamazsýn..


Eski zamanlarda olsaydýk bir düþ kurardýk sesimizle.
Ezan vakitleri elleri felç olan bir þiirin son cümlesinden
Kasýklarýma doðru inen
Soðuk bir taþ var üstümde..

Hey zaman
Aklýmla oynama

Dilersen gövdemi ikiye böldüklerlnde
tuzlu bir nehir geçsin içimden.
Titreyip duran bir serçe koysunlar yoluma ki ,
Yüzümün tam ortasýndan
Turkuaz renginde naylon þekiller büyüyecek..

Þimdi tütünlü parmaklarýmla bir perçemin
Göbek baðýný kestimse
Bütün eski cümlelerde
Bütün yalnýzlýk þiirlerine eþ deðerdir ..

Ne deseydim?
Ben aslýnda küçük bir ressamdým, ve lacivert duvarlarla kendi kahrýma boyandým mý?

Hayat uzun köprüler kuruyor muydu eskiden
Hangi yolda dallarýndan kývrýlýyordu erik aðaçlarý
Ýkimiz de baðýmsýzdýk
Ve yabancý..
Saysam kaç parmaðýmýn kaçý kýrýldý ve yel içinde kaldý karným.
Üstelik aç karna sevmiþken seni
Sahi ,
Kaç beðeni topladý açýk hava tiyatrolarýnda aþk filmleri..

Ve oldu ki,
Bir nehirden
Bir dalgayý çýkardým bu sabah

Elmayý çamaþýr ipine astým,
Armut damladý aþaðýya.

Deliyim ya ben..

Baktýlar ki bu hiç olmadý, çamaþýr ipini uzattýlar gövdemden karþý mahalleye.
Güya üç oðlanla seviþmiþtim
Oldu olacak zilli bir kýz geldi dünyaya.
Adýný da Müjgan koydular..

Nasýlsýn yalan?

Sahi ya,
Bir insan ölünce,
Niye yaðmuru dökerler önüne?

Çok kalabalýktý durduðun yer
Ve hep ayný çiçekleri suladýðýný biliyordum.

Biraz yorgundum galiba.
Vozodaki su da bitti ..

Gece hiç çýkmadým dýþarýya.
Sesler uzaktan geliyordu.
Ve,
Sana akmaktan
Korkuyordum..

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: