- Aþkým, eve gelirken ekmek alýr mýsýn?
- Hiç ekmeðimiz kalmamýþ.
+ Tamam hayatým, þimdi dersteyim.
Ne güzel deðil mi?
Birinin size böyle hitap etmesi...
Sesini duyar duymaz tüm yorgunluðum geçti.
Hayatýma giren en güzel þey, o.
...
+ Evet çocuklar size anlattýðým gibi yapýn.
+ Eðer kontur çizgilerini iyi atarsanýz,
+ Gölgelendirmeniz daha rahat olacaktýr.
- Hocam, benim resmime bakar mýsýnýz?
+ Tabi ki hemen göster, bakalým nasýl...
Eve gidince ne yapsak acaba...
Bu akþam hava açýk görünüyor.
Þu son derste bitsin, düþünürüz.
+ Aferin Mehmet, iyi gidiyorsun.
Yok yok, kesinlikle bu akþam bir þey yapmalý.
Bizimkileri alýp sinemaya mý götürsem?
Ýþte bunu sevdim, iyi fikir.
...
Eve giderken az kalsýn unutuyordum!
Ekmek alýnacaktý sahi.
...
+ Ben geldim.
- Baba, hoþ geldin!
+ Dur kýzým, üstümü çýkartayým önce.
- Al sen þu ekmekleri annene ver.
Nasýlda büyüyorlar gün geçtikçe, hayret!
Daha dün gibi hatýrlýyorum, emzik emdiðini.
Dört yaþýnda ama maþallah bir dili var, sormayýn...
...
O kadar mutluyum ki!
Bence en büyük zenginlik aile olabilmek, þu hayatta.
Çok þükür, sonsuz kere þükür...
...
+ Bak size ne diyeceðim!
+ Yemekten sonra sinemaya gitmek ister misiniz?
- Aaa! baba gerçekten mi?
+ Evet ama annen bir þey söylemedi?
- Anne... lütfen gidelim, lütfen...
- Gideriz tabi kýzým, yalnýz önce tabaðýndakiler bitecek!
Bende kýzýmý izledim o yemeðini yerken
Yüzüne masumca baktým.
Minik elleriyle kaþýðý tutuþunu...
Onun hiçbir anýný unutmak istemiyorum.
Hep zihnime kaydediyorum her bir yaptýðýný.
...
- Oðlum... Oðluuuuum. Ben kime diyorum!
+ Efendim anne.
- Gel hadi bana çay doldur.
- Ne yapýyorsun odanda saatlerce?
+ Tamam anne, geliyorum bir dakika...
Þey... Ben aslýnda size yalan söylem...
Hiç, sadece odamda oturmuþ, þiir yazýyorum diyecektim.
Hep böyle olmaz mý zaten?
Daha sinemaya gidecektik tüh be...
+ Çaylar geldi anne.