GÜL"İ DESTAN

Belli etmedin yandýn tahammülün bir baþka,
Baðrýný niye yaktýn ey gül bülbülün aþkla,

Aþkýn muhabbetiyle açýlýnca manada,
Gam yükü çeker sanki efkarla düþüp yada.

Hakkýn sana ecridir yaptýðýn tevekkülün,
Bakýn nasýlmýþ sabrý diken içinde gülün .


Eriþir ilkbahara gülümser þevkle yare ,
Sevinçten gökyüzüne açýlýr pare pare.

Madem ki açtýn sýrrý faþ eyleme aðyara,
Marifetmi gösterir zülfü kakül dildara.

Kevserden içip geldin, heba kül olmayasýn ,
Sevinçten yese düþüp,bela gül olmayasýn.

Gül"üm dersin vallahi eser senin deðildir,
Ne vakt-i dem, billâhi seher senin deðildir .

Üzerinde açtýðýn ýrmaklarýn aðlasýn,
Açmadan dökülürsen yapraklarýn aðlasýn .

Ey Lale Sümbül gül’e deyin varýn aðlasýn ,
Dün geçti belki amma bu gün yarýn aðlasýn .

Güneþ doðdu üstüne sabah al oldu sana ,
Dikenlerin gardiyan yaprak þal oldu sana.

Ey zatý gül sen Hürrem Kanunide meþksin sen
Mýsýrda esir olan Züleyha aþksýn sen.

Gönlümün topraðýna ektim gülistan sensin,
Bu garib aþk bekçisi bülbül Mihriban sensin.

HARUN YILDIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: