Ayağına Taş Değmesin Mehmedim

Ayaðýna Taþ Deðmesin Mehmedim
Gözlerinden yaþ düþmesin Mehmedim,
Kýnalý ellerin dert görmesin Mehmedim,
Sen hudutta beklerken ;gölge düþmesin insanlýða diye,
Size olan borcumuzu nasýl öderiz ki Mehmedim?
Karanlýða düþerken insanlýðýn deðerleri,
Sen aydýnlýk kalbinle ýþýk saçarken orduya,
Biz yastýða baþýmýzý rahat koyalým diye,
Ömrünüzden ömür gidiyor Mehmedim.
Bayrak inmesin gönderden diye,
Ezan sesi dinmesin minarelerden diye,
Yüreði nasýr tutmuþ hainler gülmesin diye,
Karakýþa bile aldýrmadýn;imandan ýsýnan bedeninle.
Var ol Mehmedim,var ol Mehmedim...
( Ayaðýna taþ deðmesin Mehmedim )
Düþmana dar gelsin tüm yerler ,
Gökyüzünden inerken ansýzýn tüm sevgiler,
O gün bayramýdýr milletin;yeryüzüne inerse tüm melekler,
Onlar belki görünmezler; ama her an Mehmed’in kalbindeler.
Arþa yazýlýr o vakit ; Mehmedimin zaferi
Yýlgýndýr düþman ;yenik düþer yalnýzlýktan...
KEMAL AKIN/ 29.02.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: