Özüme Şiir

Þiir severim,
Çocuktum,
Ufacýktým,
Top oynadým,acýktým dan beri
Ýki öðün kumanyamý çok býrakmýþým
Sýrt çantamda,
Türkçü þiir kitaplarýna yer açmak için
Bilirdim,
Hýzlý koþardý cemselerden
Dilaver Cebeci Atamýn, Domaniç yaylasýndaki dizginsiz atlarý
Gezsiz vururdu Cudi’nin zirvesini
Atsýz beðimin
‘Varlýktan sýyrýlýp ruh olmak gerek
Ey zaman, ey dünya, geri gelmemek üzere,
Sizlerde benimle koþun’ ýslýklý oku
Þiir severim
Bilirim
Þiir sevmeyenlerin yaralarý yoktur,
Yarýnlarý defteri kebirin insafýnda
Büyüdüm
Yaþlandým
Son umut
Þiir ektim,
Ablamýn kabrinden getirdiðim saksýnýn topraðýna
Benim Ötüken’den baþka gidecek bir yerim yokdu
Þiirden baþka tutunacak dalým
Þiir severim;
Gözle deðil yürekle okunur...
Sosyal Medyada Paylaşın: