Beklenen sonunda kapýyý dayandý, eyvah! Duyulan, Kalbe ýzdýrap sýzý, canýma batan sivri bir kýymýk. Þuurunu varabilene, hakikatti orda duran. Uykular düþümde dipsiz kuyuydu, zifiri karanlýk.
Her gün bir öncekinden daha aðýrdý yattýðým uyku. Dipsizlik kuyusu benimdi, karanlýklar hepten benim. Benimsemiþim iþte, uyanýklýk oluverdi korku. Yüzleþ, yüzleþ, yüzleþ insan! Gelen kaçýnýlmaz kimliðim.
Hani sen de son bulacaktý þu büyücünün oyunu. Hani sen tüm kuþaklarýn toplandýðý tek bir surettin! Omuzundaki bilmem kaç yükün sebebi hani buydu. Yanýlmýþým bu gelen, vuslattan önceki en son hamsin!
Dayanýr mý ki bu yürek, o kadar sürecek rüzgâra. Ben ki; ’Rana’ diye seslenilen alca çiçek, gelincik! Uçan zarif bir kelebek, serseri bir yusufçuk ya da! Kapýmda bekleyenin tutup götürdüðü hamca çiðlik!
Nasýl baþlasam sözlerime bilemedim þimdi; þimdi, Her þeyin baþladýðý noktaya çok ama çok yakýným. Dün ’yok’tan ’var’ eden Rabbim, bugün ’var’dan ’yok’ ediverdi. Yolculuklar bitmez elbet yolcu olanda, virajdayým.
Kýlýcý bilmem camdan keskin, bundandýr can kesiklerim. Kýlý kýrk yarsam da daha ince, bundandýr düþüþlerim. Bir viraj ki sonsuzluða kývrýlýr bir bir çizgilerim. Veda sevimsizdir, zaten ayrýlýk da deðil gidiþim.
Baþýný kaldýr! Bak, bulutun ardýnda bir Mesut yaþar! Hayattan muhacir idim, ensar kapý kadar uzakta. Gir haydi beklenen! Ýnat etmek boþuna, gözüm arar. Al kalbimi, batan þu kýymýðý al! Can’ý acýtmakta.
Mesut Tütüncüler DENÝZLÝ 27.02.2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.