günler uzamaya baþladýðýndan beri
daha zahmetsiz sabaha ulaþmak
saat:00:45
güzel þeyler yazmak istiyorum
karanlýk buna engel deðil
lakin nasýl anlatabilirim aþýnmýþ bir taþa
suyun suya kavuþmak arzusunu
ya da denize ulaþamadan kuruyan ýrmaða
aslýnda bunun bir son deðil de
yeniden baþlamak olduðunu
saat:02:20
sýk sýk ellerimi yýkamak için yerimden kalkýyorum
suya sabuna dokunuyorum sýk sýk
gece soðuk
gecenin yüzü asýk
insanlar ölüyor sýk sýk
çocuklar
kadýnlar
gencecik fidanlar
ateþ düþüyor yoksulluðun kalbine sýk sýk
ve bu çoðu insanýn umurunda deðil
insanlardan soðuyorum
midem bulanýyor
migrenim tutuyor sýk sýk
aynaya bakýyorum
acý bir tebessüm
gittikçe derinleþen çizgiler
her biri birer gözyaþý yataðý
aðzým deltasý gözyaþlarýmýn
saat:02:30
ellerimi kurularken tekrar göz göze geliyorum kendimle
bugün dünden farklýyým
bazý þeyleri biliyor olmak istemediðimi de fark ediyorum o anda
çünkü insan çoðu zaman bildiði þeyler yüzünden çekiyor en büyük acýyý
avunmaya ihtiyacým var
caným kendim elini uzatýyor
saçlarýmý okþuyor
gözleri hâlâ üzerimde
-bildiklerin birer damla hicran
bilmediklerin okyanusun senin
sakinliðin bu yüzden
bu yüzden bereketli suskunluðun
yarýn bugünden daha tecrübeli uyanacaksýn diyor
kendimin uyuyamadýðýmdan haberi yok
bunu bilmek güzel
avunuyorum
saat:03:40
bir yeþilçam klasiðinin tam ortasýnda buluyorum kendimi
içimi titreten bir gülümseyiþ yayýlýyor yüzüme
çok uzakta olmayan bir köy
orada kalbimin içinde
benim köyüm
daðlarýnda kekik kokularý
deresinde çamaþýr yýkayan kadýnlar
gülen oynayan þarký söyleyen þen çocuklar
elimde tahta bavul az sonra unutmama þehrine kalkacak olan trenin son yolcusuyum
feritin ve diðerlerinin yaþamýyor olduðu gerçeðine inanmak istemiyorum
sonra sen geliyorsun aklýma
dünya güzeli bir ses aðaç dallarýndaki olgunlaþmýþ elmalarý döküyor kucaðýma
‘’bu dünya yalan dünya
yalan yalan yalan dünya’’
saat:05:10
nefes alýp verdiðin halde alýp da veremediðin hissi çok yorucu
içime sýðmaz oluyor kendi içim
daralýyorum an be an
kalkýp balkon kapýsýný açýyorum
badem aðacým yalnýz deðilsin der gibi duruyor karþýmda
tatlý bir esinti yalýyor yüzümü
aceleci bir çiçekle selamlaþýyoruz
ilk sert rüzgarda düþecek dalýndan belli
ama öyle güzel ki
saat:06:30
sokaða çýkýyorum
denizle kavuþmamýz lazým
kestirme bir yol var
saðý solu beyaz duvar
duvarda kýrmýzý yazýlar
hýzlýca yürüyorum
köþeyi dönünce sahildeyim
gözlerim vefayý arýyor
vefa yok
vefa kayýp
bkz:VEFA
umut kesilmiyor gidenden
gözlerim hâlâ vefayý arýyor
yürüyorum
mevsim kendinden usanmýþ ben ölümden
kýrýlmýþ soðuk
erken gelen bahara gücenmeden
hicran aydýn akçakaya