’’25 Þubatý 26 þubata baðlayan gece 1992 Yýlýnda Hocalý’da Ermeniler tarafýndan alçakça þehit edilen tüm Azeri kardeþlerimizin aziz hatýrasýna saygý ve göz yaþlarýyla ruhlarý þâd olsun.’’
Hocalýnýn üstünde, zulüm bulutlarý var
Yirmialtý þubatta, dünya olmuþ Türk’e dar...
Alçaklarýn güçleri, sabilere yetiyor
Kapýlar kapanýyor, insanlýkta bitiyor...
Yýl daha doksan iki, iki bine sekiz var
Bunlar insan olamaz, bunlarýn yüzü duvar...
Sizler þarap içerken, Müslümanlar can verir
Kaydedildi tüm bunlar, hesap günüde gelir...
Etraf ceset kokuyor, her yerde insan kaný
Unutmadýk bunlarý, sen Türk’ü iyi taný...
Çocuða ve kadýna, kýyandan ne beklenir
Kendinize bakýn siz, suçlar size yüklenir...
Soykýrým yalanýyla, dünyayý kandýranlar
Hocalý’da ki neydi, var mý ki aldýranlar...
Sözde soykýrým deyip, Türk’e çamur atanlar
Görün bakýn nasýlmýþ, Karabað’ý yutanlar...
Midesine oturur, Karabað’da yediði
Daha laflar bitmedi, son söz Türk’ün dediði...
Dünyada da çekilir, ahrette de cezasý
O gün de siz aðlayýn, gelir Türk’ün hizasý...
Mutlaka alýnacak, o mübarek topraklar
Vatan bizim yârimiz, kýmýldasýn yapraklar...
Kalbimiz kanar durur, Hocalý yürektedir
Bir gün dönecek bize, gücümüz bilektedir...
Karabað bize vatan, Karabað’ým sancaktýr
Unutmak ne kelime, mutlak alýnacaktýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.