topraðýn üzerinde tutsak kalmýþ iki yetim tohumduk biz seninle acýlarýn þekillendirdiði belirsizlikten doðan iki isyankar ruh sýrf bu yüzden ne baðlanabilecek bir geçmiþimiz oldu ne de içimizi ýsýtacak anýlar biriktirebildik avuçlarýmýzda
eksik eksiltilmiþ yaþamalarýn aðýrlýðýyla ezilirken bedenlerimiz þekilsiz ve utangaç hale gelmiþtik sonunda ama vazgeçemezdik yaþamaktan da
çünkü
hiç doyurulamayacak tutkularla lânetlenmiþti ruhlarýmýz tanrýlarca
ve bu yüzden yine büyüyemese de içimizde hiçbir ýþýk tutunamasa da hiçbir dokunuþ avuçlarýmýza yine o ýþýðýn aleviyle yanýp küllerine razý iki hayalperest olmaya mecbur kaldýk yaþamýn kýyýsýnda
ama artýk zamanýmýz geldi hissediyor musun
þimdi baþýmýzýn üzerindeki esen bu hoyrat rüzgar bizim kaderimiz arkamýzda hiçbir þey býrakmak zorunda olmamak ise ödemek zorunda kalmadýðýmýz tek bedelimiz olacak
þimdi tut elimi korkma uzakta çok uzaklarda baþtan yazýlacak bir gelecek için sadece son bir vazgeçisle daha yüzleþeceðiz
rüzgara teslim olup içimizdeki yarýmlarý bütünleyebilmek için o ýþýðýn alevinde tüm görkemimizle son kez yanacaðýz
evet herkesin gözünde iki yetim tohumduk biz seninle rüzgarlarla savrulan iki kayýp ruh ama artýk zaman geldi yeniden doguþumuz baþlamak üzere
þimdi özgürlüðümüz için varlýðýmýzdan vazgeçerken bizi lanetleyen dünyanýn inadýna köklerimizi gökyüzüne býrakacaðýz ve nihayet bu sefer eksiltilmemiþ ruhlarýmýzý giyinip hayatý kucaklayacak bir güçle sonsuzlukta yeniden doðacaðýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.