Bebeðimi Üzene!
Þimdi bombalar altýndayým
Üzerimde enkazý nöbetlerin
Periþan halde!
Yanýmda defolup gitmeyen çýðýrtkan sesler
Gitmedikçe artan,
Kulaðýmda büyüyen bir çýnlama
Dakikalarým zehir zemberek...
Bana bakan gözler kaldýrýmlara akarak azalýyor,
Buluttan bir nehir arkamý kaplayan
Etimi etimden ayýran
Kurumayan kan göletleri...
Aklýmda anne aðýtlarý
Diþlerim kýkýrdar korkudan
Düþüncelerimde ahval
Aman aman çaresizliðim!
Çýkýp gel der! Artýk
Ninnilerimde büyüttüðüm kahraman
Köprü altý isyanlarda
Haykýrdýðým heceleri gizler oldum
Meþale kaldýrýþlarda
Artýk geceleri seviyorum
Çünkü elbet uyurdu düþman!
.
Bir yol arýyoruz ýþýklý günlerde yokuþ üzeri yaþayanlara,
Rüzgarýný bekliyoruz dipsiz kuyularýnda içimizi ýsýtan.
Ellerimizde bir dua ile toplayýp ne varsa beride kalan,
Yönelmelerimiz aydýnlýða...
Bedenimizde bir bakýþtý derinden sadece yukarýdaki yýldýzlara!
Çekiyoruz düþen kemiklerimizi aralýklarýnda yerinden.
Ýliklerimizden bir iþkence içinde,
Yaþamak istedikçe özgürce,
Bir bataklýða saplanýyorduk gün ve gün!
Söz veriyoruz bizde kendimize kendimizce
Uzak dursun azabý kabuslarýn....
Uzaklardan bize de birgün kurtuluþ yakýn!
.
Bugün bir ayaklanma peþindeyim
Cesaretimi toplayýpta çýkarak kürsüye
Ey ahali ....
Hadi gücümüzü gösterelim!
Tüm zorbalýðýyla göðümüzü bize dar edenlere,
Dört duvara fikrimizi kilitleyenlere,
Satýrlarýmýza kurþun düzenlere,
Ýçimizdeki hain örgütlere,
Þiirimize hükmedenlere,
Ýsyanýmýzý sömürenlere,
Bize ölümlerden ölüm beðenenlere,
Hürriyeti külfiyet görenlere,
Fakirliði üzerimize çarþaf çarþaf biçenlere,
Algýlarýmýzý deþifreyenlere,
Ümitlerimizi sabýrla özdeþleyenlere,
Çoðalcak nesilimizi azýnlýk edenlere,
Hapseden cevabý olmayan nedenlere,
Yarýna geçmiþ diyenlere,
Kadmi tekrar edenlere,
Uçar kuþlarýmý kanatlarýndan kemirenlere,
Hazineden ormanlarýmýzý katledenlere,
Börtü böceklerimize göz dikenlere,
Masum benliðimizi ahlaksýzca süzenlere,
Ve Bebeðimizi Üzenlere!.
.